Breaking

Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2018

Ησυχία !!..Ακού!.. Υπάρχει κάτι που δεν ειπώθηκε;…ΟΧΙ!

 

Επιλογή ..ελευθερία ..είναι προνόμιο μας !
ΔΕΝ υπάρχουν μόνο όσα βλέπουμε !
Είναι σε πλήρη άγνοια των πραγματικών δυνάμεων … και οι καπετάνιοι αυτού του κόσμου !

Φαίνεται ξεκάθαρα ποιες θα είναι οι επιλογές τους !
Μα το κακό δεν θα έρθει από τις ανθρώπινες πράξεις πια …αλλά από την επιλογή …αυτή είναι η σκανδάλη …όχι οι πράξεις !
Είναι η κερκοπορτα ..το κλειδί … που ανοίγει αυτό που δεν θέλετε να γνωρίζετε!
Υπάρχει κάτι που δεν ειπώθηκε; … κανείς που δεν άκουσε ; ΟΧΙ!
Μια μικρή απόφαση του μυαλού , ένα ναι … μια κατάφαση … και όλα θα αλλάξουν για πάντα !
Πρέπει να πέσει κάτω μια σφραγίδα για να σπάσει ; Πρέπει κάποιος να την σπάσει με τα χέρια του ;… Όχι απλά πρέπει να την αφήσει ο φύλακας από μέσα του …αν αφήσει την ψυχή του ελεύθερη!
Στο βιβλίο ιστορίας είμαστε αυτή την στιγμή στην σελίδα που για να την γυρίσεις βαραίνει η καρδιά σου !
Το μεγάλο ντόμινο της νέας σύγχρονης ιστορίας , μια μικρή ώθηση και πλέον το σινεμά θα γεμίσει ….!
Υπάρχουν όρκοι απαράβατοι , υπάρχουν τιμές , δεσμά ….που αυτή την στιγμή τάγματα είναι διατεθειμένα να αναιρέσουν!
Μια εντολή παρακαλούν … και κοιτάνε με δάκρυα … μια εντολή …!
Τα χέρια ξετυλίγουν τον πάπυρο , το σχοινί είναι φτιαγμένο από τρίχες…δεν τρέμει το χέρι … αλλά ο κόμπος είναι στο λαιμό αβάσταχτος !
Μια μόνιμη παράκληση … ελευθέρωσε με να κάνω αυτό που πρέπει…αλλά αναπάντητη παραμένει!
Στον ένα γονα όλο το τάγμα ..ψίθυροι …χαμηλοί …θυμωμένοι …!
Αγαπήθηκε ο άνθρωπος πολύ , δοκιμάστηκε πολύ …ξανά και ξανά … ο χρόνος μαστίγωσε πολλές φορές την δοκιμή !
Κούρασε ο χρόνος ..όλους μας … το ίδιο σενάριο ξανά και ξανά …!
Σε κάθε συγκομιδή ήμασταν εδώ ξανά και ξανά … μέχρι να θυμηθούμε την ανάγκη της Ζωής να μάθουμε να συγχωρούμε !
Έχει ανοίξει ο πάπυρος διάπλατα πια ..ο χρόνος που μετρά είναι οι σταγόνες ιδρώτα του τάγματος ανάμεσα στην αγωνία της αναμονής και το θυμό του χρόνου που τους βαραίνει τους ώμους μέσα στους αιώνες !
Έχει ξαναγίνει αυτή η μάχη , είναι γνωστό από εμπειρία το βάρος , τα συναισθήματα , ο θυμός, η αγάπη …. αλλά αυτή την φορά ο στρατηγός δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να εκπέσει …..
Αγαπήθηκε ο άνθρωπος με τόσο πολύ πάθος που αν το γνώριζε θα άλλαζε μέσα σε μια στιγμή …αλλά δεν πρέπει …..!
Μόνη αναμονή πια είναι η φωνή του … να εκφέρει τις σωστές λέξεις … να αμολησει τον φύλακα … άλλα κόντρα σε όλα απλά σιωπά … μια σιωπή που τραβάει την καρδιά σου έξω ..!
Η στιγμή της σταγόνας που ξεχειλίζει το ποτήρι …. η στιγμή που η συμφιλιωτική ενέργεια αναλαμβάνει το σύμπαν ολόκληρο …η στιγμή που τα πάντα αλλάζουν ισορροπίες … !
Όλοι κλαίνε … γονατιστοί … κλαίνε γιατί πολεμούν μέσα τους την αγάπη και τον θυμό … κλαίνε γιατί θα αναγκαστούν να εκτελέσουν μια εντολή που δεν θέλει η καρδιά τους να πράξει !
Και η μόνη σωτήρια τους αυτή την στιγμή είναι ο Στρατηγός που παραμένει σιωπηλός … πάνω του όλη η πλάση … είναι δική του η εντολή πλέον και κανενός άλλου … !
Ησυχία άκου..! Παρακαλα να μην ξανά ακούσεις τίποτα ..! προσευχησου να μην σταματήσει αυτή η ησυχία !
Γιατί οι σφραγίδες σπάνε μέσα από τον ήχο …..! …και τοτε τα γεγονοτα δεν ξανα σταματουν ποτε …αρχιζουν κοπαζουν και ξανα … ετσι η ψυχη να χασει καθε ελπιδα … μολις θα νομιζεις οτι βγαινει ο ηλιος θα ξανα σκοτεινιαζει …. μεχρι να αφαιθει η ψυχη …μεχρι να μαθει το ματαιο … μεχρι να σπασει ..μεχρι να θυμηθει με τον δυσκολο πια τροπο!
Stranger…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου